Adem. Cacao.

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar soms… heb ik geen zin meer in woorden. Of plannen. Of oplossingen. Dan wil ik alleen even verdwijnen in iets dat klopt. Iets wat zacht opent, zonder vragen, zonder haast.

 

Op een donderdagmiddag, ergens diep in augustus, gebeurt dat in Larochemillay. In een oude dorpsschool waar de krijtgeur plaats heeft gemaakt voor cacao. Geen gewone cacao — maar een aardse, donkere drank die niet alleen je smaakpapillen opent, maar ook iets daaronder. Diep, stil, warm.

 

Daar, aan lage tafels of misschien wel op een mat, wacht de adem. Geen techniek. Geen prestatie. Gewoon jij, je longen, en een veld vol groen buiten de ramen. Milo en Annemarie zijn er ook. Geen goeroes, wel mensen die weten hoe het is om stil te vallen. Om te luisteren, naar wat je lichaam al die tijd al zei.

 

De middag kabbelt tussen cacao, muziek, stilte, een traan misschien. Of een glimlach. Alles mag, niets moet. En als je iets wilt delen — een woord, een verhaal, of alleen maar even blijven zitten met die blik in je ogen — dan is daar plek voor.

 

Er zijn nog vier stoelen. Of matjes. Of gewoon vier momenten die op iemand wachten. Misschien op jou.

 

📅 Donderdag 14 augustus

📍 Larochemillay – ’t Swarte Schaap

🕜 13.30 – 17.00 uur

💶 €88

🔗 www.swarteschaap.nl

 

Neem alleen jezelf mee. En misschien een notitieboekje.

 

Wees welkom. Je hoeft niets te doen, alleen maar te zijn.

– Théo