Morvan Gazette
Archives
"Soirée barokmuziek in Beaune – Ensemble Chantegreve in de Hospices"
SIGN UP FOR OUR NEWSLETTER
Een avond vol barok in de Hospices de Beaune |
Ensemble Chantegreve brengt Haendel, Bach en tijdgenoten tot leven in het hart van Bourgogne |

Théo de Morvan
Oct 3, 2025
Er zijn van die avonden die niet alleen de oren verwennen, maar ook de ziel strelen. Zaterdag 4 oktober 2025 belooft zo’n avond te worden in Beaune — waar de tijd even stil lijkt te staan tussen de muren van de eeuwenoude Hospices.
In de indrukwekkende Salle des Pôvres van het Hôtel-Dieu klinkt die avond niet het gekreun van middeleeuwse zieken, maar de weelderige klanken van barokmuziek. Daar verwelkomt het Ensemble Chantegreve de luisteraars voor een uitzonderlijk concert, in samenwerking met het Centre d’Études de Musique Baroque de Bourgogne (CEMB).
Het programma is een reis door de grote namen van de barok: van de wervelende fuga’s van Bach tot de weemoedige aria’s van Haendel. Maar ook minder bekende componisten als Strozzi, Bembo, Thomas en Leonarda komen aan bod — elk met hun eigen kleur, klank en karakter.
Vier musici brengen dit repertoire tot leven, ieder met een fijnzinnig vakmanschap: Hélène Walter (sopraan), met een stem als kristalhelder bronwater, David Walter op hobo, die met elke ademtocht oude zielen wekt, Vérène Westphal (cello), de warme ruggengraat van het ensemble, en Johan Treichel (klavecimbel), die de toetsen streelt als een kalligraaf perkament.
De Hospices de Beaune, met hun kenmerkende dakpannen en gotische elegantie, vormen een decor dat zelden mooier samensmelt met muziek. De akoestiek van de Salle des Pôvres — ooit bedoeld om lijden te verzachten — draagt elke noot als een fluistering door de tijd.
Praktisch: Het concert vindt plaats op zaterdag 4 oktober 2025 om 20h30. Toegang: €20 (€15 voor kinderen tot 16 jaar) Tickets zijn verkrijgbaar via het Office de Tourisme van Beaune of online: www.beaune-tourisme.fr
Contact voor meer informatie: ✉️ cembourgogne1@gmail.com 🌐 cembbourgogne.fr
Misschien hoor je me daar wel zuchten, ergens op de achterste rij — niet van vermoeidheid, maar van verwondering. En als de laatste noot is verstomd, blijven we nog even zitten. Om het na te laten zingen, in ons hoofd. |