Er hangt iets feestelijks in Saint-Prix zodra december op zijn laatste benen loopt. Het dorp, verscholen tussen de heuvels van het zuiden van de Morvan, lijkt dan een tikje langzamer te ademen. Je ziet het aan de ramen waar zacht licht naar buiten valt, aan de kinderen die met rode wangen langs de bakkerij rennen, en bovenal aan de geur van chocolade en kastanjes die die ochtend door de lucht zweeft.

 

Want op 21 december komt de Fête de l’Hiver tot leven, en daarmee één van de warmste tradities van het dorp: het Concours de la Meilleure Bûche de Noël. Een wedstrijd, ja — maar vooral een ontmoeting tussen buren, families en nieuwsgierigen die het jaar willen afsluiten met een vleugje zachtheid.

 

In de Salle Communale worden de tafels zorgvuldig klaargezet. De vrijwilligers van Les Amis de Saint-Prix draperen het linnen alsof het een feestmaal betreft, want dat is het eigenlijk ook. Eén voor één komen de deelnemers binnen, soms met een kind dat trots de schaal vasthoudt, soms met een doos waarin een bûche verborgen zit onder lint en glanspapier. Het zijn recepten met geschiedenis: het familierecept van grootmoeders, een moderne creatie met citrus en kruiden, of een klassieke chocoladerol die al generaties lang de kersttafel siert.

 

In het midden van de zaal staat het jurypodium. Geen strenge gezichten daar, maar professionals en levensgenieters die weten hoe een goede bûche moet smaken. De eerste hap, de knik van erkenning, het zachte gemompel van waardering — het publiek vangt die momenten op alsof het muziek is.

 

Tegen half vijf komt het dorp samen voor de uitreiking. Het is het soort stilte dat alleen ontstaat wanneer mensen iets delen: spanning, verwachting, en de warme geur van versgebakken hoop. En dan worden de prijzen uitgereikt: een maaltijd bij Franck & Francine’s, een bon bij La Belette Cendrée, een zoete belofte uit de Brasserie Le Braconnier en La petite boulangerie du Morvan.

 

Maar wie er ook wint, iedereen krijgt iets mee: een drankje, een glimlach, en het gevoel dat december lichter wordt wanneer smaken worden gedeeld.

 

Misschien wandel je na afloop wel even door de straten van Saint-Prix. De avond valt vroeg, maar ergens hoor je nog gelach uit de zaal, en misschien ook het verhaal van de bûche die dit jaar net even bijzonder was.