Napoléon – L’Épopée Immersive à Autun

Er zijn ochtenden in Autun waarop de lucht een beetje anders lijkt, alsof de stad zelf zich opmaakt voor iets groots. Aanstaande zaterdag, wanneer de klok richting half elf klimt, zal dat gevoel over het hele centrum hangen. Op het parvis van het lycée Bonaparte, waar de ijle winterlucht langs de gerestaureerde monumentale hekken strijkt, verzamelt zich een publiek dat nog niet weet dat ze op het punt staan binnen te stappen in een wereld die ze alleen uit boeken of films kennen.

 

De opening van de tentoonstelling Napoléon – L’Épopée Immersive wordt geen gewone ceremonie. Terwijl de muziek van de Garde Impériale uit Dijon door de straten rolt en de muzikanten van het lycée naar de trappen van het Hôtel de Ville marcheren, lijkt het even alsof de stad door de tijd zelf wordt opgetild. Je hoort trommels die ritmes slaan die al eeuwen door Europa hebben gereisd, blazers die de koude lucht warm maken, en het zachte geroezemoes van toeschouwers die zich dichter bij elkaar nestelen om niets te missen.

 

En dan, wanneer de officiële opening wordt uitgesproken, schuift de deur open naar een wereld die tegelijk bekend en volkomen nieuw is. In de Salle Colonel Lévêque, van 5 december tot 4 januari, opent een ervaring die verder reikt dan vitrines of textpanelen. Hier wandel je niet alleen langs de geschiedenis van Napoléon, je stapt er middenin. De wind van Egypte strijkt langs je wangen, de stenen van Austerlitz kraken onder je voeten, en ergens in de verte zie je de schaduwen van cavalerie die het ochtendlicht doorklieven. Niet als acteur, niet als toeschouwer, maar als deelnemer.

 

De realiteit vervaagt even, alsof de muren van de zaal oplost in het licht van projecties die groter lijken dan ruimte of tijd. De technologie van Ymagine, die de ervaring verfijnt en uitbreidt, maakt dat je met een vr-bril niet alleen kijkt, maar beweegt, luistert, en soms zelfs vergeet waar je staat. Het is geschiedenis die je tot aan je ribben voelt, zoals alleen Autun dat kan wanneer ze haar verleden met eerbied en nieuwsgierigheid tegelijk omhelst.

 

De stad nodigt iedereen uit, zonder uitzondering, om deze reis mee te maken. Families die de kerstvakantie willen beginnen met iets bijzonders, liefhebbers van geschiedenis die altijd iets nieuws willen leren, en nieuwsgierigen die gewoon willen weten hoe het voelt om een stap achteruit in de tijd te zetten. Het is een evenement dat je niet enkel bezoekt; je draagt het na afloop mee, zoals een geur in je kleren of een melodie in je hoofd.

 

Misschien zie je me daar, ergens in de zaal, met mijn handen op de rand van een virtuele kanonloop en mijn ogen groot van verbazing, terwijl de wereld van tweehonderd jaar geleden even weer ademt rond ons.