Ninon Valder betovert Luzy

De bioscoop van Luzy was op 16 augustus meer dan een zaal met stoelen. Het was een kloppend hart, gevuld met warmte, adem en verwachting. Op het podium: Ninon Valder, met haar bandoneón dicht tegen zich aan, en naast haar de gitarist Sebastian Cordero die de zaal beroerde met zijn zuid-Amerikaanse snaren. Samen weefden ze een tapijt van klanken waarop het publiek zich moeiteloos liet meevoeren.

 

Tijdens de liederen heerste een stille intensiteit—alsof de hele zaal de adem inhield om geen enkel detail te verliezen. Maar zodra de laatste toon van een nummer uitdoofde, brak de stilte los in gejuich, geroep en luide bravo’s. Eén lied bracht zelfs iedereen samen: de zaal zong uit volle borst mee, alsof de muren zelf de melodie kenden.

 

En dan dat slot: Valder’s bandoneón steeg nog één keer op, gedragen door de warme gitaarklanken. Toen was er stilte, gevolgd door een storm van applaus. Mensen sprongen overeind, handen in de lucht, een staande ovatie die minutenlang bleef duren.

 

Wat een artieste. Wat een avond.

 

Théo