De Nacht Behoort aan het Leven

Er zijn plekken waar de nacht nog echt donker is. Waar de hemel niet oranje gloeit van verre steden, maar diepzwart reikt tot voorbij de melkweg.

In zo’n nacht ademt de Morvan.

 

Op zaterdag 15 november 2025 organiseert het Parc naturel régional du Morvan samen met Bibracte een bijzondere dag in het teken van de duisternis — of beter: van het leven dat erin schuilt.

Onder de titel “Préservons la nuit pour le vivant” brengen onderzoekers, natuurliefhebbers en bewoners samen hulde aan het nachtelijke bestaan.

 

De middag begint in het Centre archéologique van Bibracte in Glux-en-Glenne. Onder leiding van Samuel Challéat, onderzoeker bij het CNRS en auteur van het boek Sauver la nuit, verkennen bezoekers de ecologische waarde van donkerte. Er wordt gesproken over lichtvervuiling, over vleermuizen — de emblematische bewoners van de nacht — en over manieren waarop ook burgers kunnen bijdragen aan een bewustere omgang met licht.

 

Daarna, als de zon zakt achter de berg van Beuvray, begint het mooiste deel: de balades crépusculaires.

Met gidsen van het park en de groep L’Échappée Morvan d’Ailes trekken kleine groepen het schemerbos in, luisterend naar de uilen en het ritselen van de bladeren. Elders leidt een astro-gids wandelaars naar de bronnen van de Yonne, waar het water en de sterren elkaar spiegelen.

 

Rond 19 uur is er het traditionele verre de l’amitié, aangeboden door Bibracte — een eenvoudig, warm moment van samenzijn, gevolgd door een gedeeld picknick-maal (repas tiré du sac).

En als de avond valt, richt men de blik naar boven: een astronomische observatie onder de hoede van de Société astronomique de Bourgogne.

Als de hemel helder is, verschijnt de Melkweg in volle glorie. En mocht de regen roet in het eten gooien, dan gaat het spektakel gewoon door, binnen, met verhalen en beelden van de sterren zelf.

 

Want dat is de les van deze dag: de nacht is niet leeg, maar levend.

Zij is geen duisternis die we moeten verjagen, maar een wereld die we mogen beschermen.

 

Misschien zie je me daar, tussen het gras en de sterren, stil luisterend naar een vleermuis die even opkijkt, net als ik.