🎶 Théo schrijft: Laatste noten aan het meer – een zondag in juli bij l’Étang du Goulot

Zo’n zondag is het op 20 juli, aan de oever van het Étang du Goulot in Lormes. De lucht ruikt naar dennen en warme koffie, de kinderen rennen op blote voeten over het gras, en in de verte weerklinkt de eerste klank van een gitaar.

 

Want het is de laatste dag van het festival “Un week-end à Lormes”, en die wordt afgesloten met een muzikale picknick vol stijl, snaar en sfeer.

 

🎤 Om 11u opent Jean-Michel Grandjean de dag. Met chansons die wiegen tussen wals en rock, voert hij ons mee op zijn muzikale stroom – warm, eenvoudig, maar nooit banaal. Een stem als een oude vriend bij de haard.

 

🎻 Om 12u30 betreedt La Sialyre het kleine podium onder de bomen. Twee muzikanten die dansmuziek brengen zoals die ooit bedoeld was: om op te dansen, te zwieren, te leven. Traditionele balmuziek met het hart op de juiste plek, en snaren die trillen van energie.

 

🎸 Om 14u is het tijd voor Since Morning Thaw, een duo dat folk en progressieve dromerigheid samenweeft tot iets nieuws. Gitaar, cello, stem en percussie komen samen in een betoverende klankwereld, ergens tussen Lyon en Belfort geboren, maar hier in Lormes thuisgekomen.

 

🌍 En dan, om 15u30, sluiten we af met Ziya: wereldmuziek die je meeneemt van de Balkan naar Afrika, van de Middellandse Zee naar Latijns-Amerika. Warme stemmen, vurige ritmes, een feest voor wie wil luisteren én bewegen.

 

Wie er zondag bij is, weet het zeker: soms zijn de mooiste concertzalen gewoon weiden, en is het beste geluid dat van klanken die over het water glijden.

 

Misschien zie je me daar, met een stuk brood, wat kaas, en mijn voeten in het gras.