Morvan Gazette
Archives
"Van dromen op draisines tot het herontdekken van oude rails: Een reis naar het verleden of een sprong naar de toekomst?"
Subscribe
"Van dromen op draisines tot het herontdekken van oude rails: Een reis naar het verleden of een sprong naar de toekomst?"
Morvan Gazette
Archives
"Van dromen op draisines tot het herontdekken van oude rails: Een reis naar het verleden of een sprong naar de toekomst?"
Er zijn plekken waar de tijd zijn koffer heeft laten staan. Waar stationsgebouwtjes scheef wegzakken in het onkruid, maar hun ziel nog ruikt naar kolenrook, regen op ijzer en de echo van vertrekkende wagons. In zulke plekken, diep in de Bourgogne, leven de oude spoorlijnen opnieuw — niet met stoom of diesel, maar met pedalen en picknickmanden.
Heb je wel eens op een draisine gezeten? Zo’n vrolijk stalen karretje dat op de rails rijdt, aangedreven door spierkracht en zin in avontuur? Nee? Dan is het tijd om het eens te proberen. Want er is weinig zo gemoedelijk, zo rustgevend, en toch verrassend spannend als fietsen over vergeten sporen, langs rivieren en viaducten, onder kastanjebomen en door groene valleien.
🚲 Cyclorail Sancerrois — trappen boven de Loire
Je begint bij Cosne-sur-Loire, waar ooit reizigers instapten richting Sancerre met hun hoeden, koffers en zondagse plannen. Nu stap jij er op een spoorfiets — een soort tandem met rails in plaats van weg. En dan: trappen. Over drie spoorbruggen, waarvan één — let op — de langste metalen spoorbrug van heel Frankrijk is: 826 meter ijzer boven de Loire.
De lucht ruikt naar water en wijn. Onderweg passeer je het Canal Latéral, een viaduct van veertig meter hoog, en de groene vlakten rond de beroemde heuvel van Sancerre. Halverwege wacht een picknickplek met uitzicht dat je stil maakt: rijen wijnranken, het golvende land, en de schaduw van de toren van Sancerre aan de horizon.
De hele tocht is 13 kilometer heen en terug, en duurt een uur of twee — als je niet te vaak stopt om te dromen. Meer info & reserveren: www.cyclorail.fr
🚂 Vélorail Bazois-Morvan — schaduw, stilte en een spoor vol verhalen
Vanuit Château-Chinon, waar de Morvan zucht onder haar eigen geheimen, slingert een oude spoorlijn zich schaduwrijk tussen de heuvels. De zon valt hier gefilterd door het bladerdek, de stilte wordt slechts onderbroken door het ritme van je pedalen en het knarsen van roestige rails.
Hier rijd je door bossen die ouder zijn dan de trein zelf. De tocht is niet lang, maar wél betoverend. En met een beetje geluk zie je een hert verdwijnen tussen de varens. Meer info: www.velorailmorvan.com
🚉 Vélorail de la Vingeanne — waar de vallei je meevoert
Ten noordoosten van Dijon, net voorbij de wijnranden van de Bourgogne, ligt Champagne-sur-Vingeanne. Een klein stationnetje, een paar wagons uit Oostenrijk — en een spoorlijn die zich door de vallei slingert als een vergeten gedachte.
Je fietst langs jachthuizen, oversteken tussen Côte-d’Or en Haute-Saône, en eindigt vijf kilometer verder in Broye-les-Loups. Daar draai je je karretje om en trap je terug — met zon op je armen en grasgeur in je haar. Binnenkort komt er ook een langere route bij, maar nu al is dit een tochtje waar zelfs grootouders of kleine kinderen blij van worden.
En als je daarna nog puf hebt: er is een wandelroute uitgezet, een picknickplek, en verhalen in de wagons die alleen de wind nog kent.
Meer info & vertrektijden: www.veloraildelavingeanne.fr
Een spoorfiets is geen snel vervoermiddel. Maar dat hoeft ook niet. Soms is langzaam precies wat je nodig hebt. Dus: neem een pet mee, wat water, een goed gezelschap — en geef jezelf over aan het ritme van de rails.
Misschien zie ik je daar, bij zo’n vergeten stationnetje, hand op de rem, zon in je rug. En dan lachen we, en trappen we samen verder — de zomer tegemoet.
— Théo |
THIS PUBLICATION SPONSORED BY