Châtaigne du Morvan – De terugkeer van een edele vrucht

Je hoort het al van ver, het zachte geritsel van bladeren die zich klaarmaken voor de herfst. In Saint-Brisson, waar het bos de adem inhoudt en de wind ruikt naar humus en hoop, klinkt een ander geluid: stemmen, stappen, gesprekken — het leven van een streek in beweging.

 

Op zaterdag 4 en zondag 5 oktober 2025, tijdens de 19e Fête de l’automne, wordt hier iets bijzonders geboren: de officiële lancering van de merknaam “Châtaigne du Morvan”. Geen hippe marketingstunt, maar het tastbare resultaat van jaren toewijding, samenwerking en liefde voor het land.

 

🌰 De kastanje keert terug

 

“C’est la relance d’une filière châtaigne dans le Morvan,” zo luidt het eenvoudig. Maar achter die woorden schuilt een heropleving van wat ooit vanzelfsprekend was. Kastanjebomen stonden aan de rand van elk weiland, hun vruchten voedden families en vee, hun hout verwarmde huizen. Maar de tijd vergat hen — tot nu.

 

Zeven producenten hebben zich verenigd in een collectief gesteund door het Parc Naturel Régional du Morvan (PNRM), dat hen al drie jaar begeleidt. Ze komen uit Arleuf, Saint-Prix, Larochemillay, Saint-Léger-sous-Beuvray, La Grande-Verrière en Mesvres — plekken die je misschien niet op een kaart vindt, maar waar de aarde nog spreekt en mensen luisteren.

 

Onder hen vind je Angélique Nouveau, op wiens erf in Mesvres het collectief samenkwam onder een oude kastanjeboom op 600 meter hoogte. “Ze groeien zichtbaar,” glimlacht ze. “En dit jaar zullen de eerste vruchten geoogst worden in oktober.”

 

🐗 Een merk met wortels

 

De nieuwe merknaam “Châtaigne du Morvan” sluit aan bij bestaande regionale labels zoals het “Porc plein air du Morvan” en de “Fromage Cabraché du Morvan”. Maar het gaat verder dan dat. Er is een charte opgesteld, een waardenverklaring, én een gedetailleerd cahier des charges waarin staat hoe er geteeld, geoogst en verwerkt mag worden — alles met respect voor herkomst, bodem en traditie.

 

Een grafisch ontwerp werd vastgelegd en geregistreerd bij het INPI. En dan is er nog het spannendste: de eerste reeks producten — suikergoed, hartige lekkernijen, en zelfs een bier op kastanjebasis staat op de planning.

 

Want de kastanje is geen eindpunt, het is een begin.

 

🌳 Geduld, vakmanschap en lef

 

Het kweken van kastanjes is geen kwestie van zaaien en hopen. De bomen moeten worden geënt en gesnoeid, en pas na 25 jaar zijn ze op volle kracht. “Het is een boom voor wie durft,” zegt Alain Clément, een van de producenten. “Als je 100 bomen ent en er slagen er 20, dan heb je een goed jaar.”

 

Maar er is hoop. “We hebben ruimte, grond, en een lange adem,” klinkt het bij de producenten. Elk jaar neemt de productie toe, en alles wat geoogst wordt, raakt verkocht. De urgentie is er wel: “Onze oude kastanjebomen zijn moe. Het is tijd om opnieuw te planten, te enten, en door te geven.”

 

🛍️ Waar te vinden?

 

De producten van het collectief zijn binnenkort te koop in boerderijwinkels, op markten in Château-Chinon, Saint-Brisson, Montsauche-les-Settons, en ook in winkels als Biocoop in Nevers of op toeristische plekken als Camping Les Mésanges en het Musée des nourrices in Alligny-en-Morvan. Je kunt ze zelfs proeven in de recepten van Le Petit Goût Thé in Saint-Honoré-les-Bains.

 

Er zijn momenten waarop een streek zichzelf opnieuw uitvindt — niet met grote gebaren, maar met geduld, gemeenschap en vertrouwen in de bodem onder haar voeten.

 

Misschien zie je me daar, begin oktober, op de Fête de l’automne in Saint-Brisson.

Met een zakje kastanjes in de hand, en het gevoel dat er weer iets wortel schiet in de Morvan.